W ubiegły piątek już po raz 14. przyznano Nagrodę im. Katarzyny Kobro, która ma na celu uhonorowanie postaw artystów progresywnych i poszukujących. Laureatką za 2015 rok została artystka Jadwiga Sawicka.
W uzasadnieniu podkreślano, że wyróżnienie zostało przyznane: „za jej sztukę, której istotą jest koncept. Za prosty, ponadpokoleniowy, wielowarstwowy, poruszający i niepokorny przekaz”. Parafrazując ją samą, Sawicka „oswaja, nawraca i tresuje” i jak zwykle uzyskuje efekt, ale przewrotny”.
- To jedyna nagroda, którą zawsze bardzo chciałam dostać – przyznała Jadwiga Sawicka po odebraniu dyplomu – Ze względu na patronkę, pomysłodawców i inicjatorów. Ze względu na poprzednich laureatów. Obserwowałam listę laureatów z coraz większym podziwem (…) I ze względu na instytucję, która przyznaje nagrodę. To jest jeden [Muzeum Sztuki w Łodzi – przyp.] z najważniejszych punktów na mapie polskiej sztuki. Przypuszczam, że już nic lepszego w życiu mi się nie zdarzy – powiedziała z uśmiechem.
Artystka urodziła się 14 stycznia 1959 roku w Przemyślu. Studiowała na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowni Jerzego Nowosielskiego. Tworzy obrazy, fotografie, obiekty, instalacje tekstowe, w których nawiązuje do kultury masowej. W swojej twórczości jest szczególnie znana z malarstwa „pisanego”.
W latach 90. malowała niewielkie obrazy z fragmentami odzieży i kosmetykami, opatrzone w fikcyjne hasła reklamowe. Z kolei pod koniec ubiegłego stulecia tworzyła wielkoformatowe obrazy z tekstu.
W Muzeum Sztuki w Łodzi zorganizowano szereg wystaw z udziałem Jadwigi Sawickiej: „Fotoobrazy - gest plastyczny w fotografii” (2006), „Oczy szukają głowy do zamieszkania” (2011), „Korespondencje. Sztuka nowoczesna a uniwersalizm” (2012), „Na zachętę do muzeum. Kolekcja Łódzkiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych” (2013).