Tradycja dywanów kwiatowych na procesje Bożego Ciała została wpisana na listę UNESCO. Podczas XVI sesji Międzyrządowego Komitetu ds. Ochrony Niematerialnego Dziedzictwa Kultury obradującego w dniach 13-18 grudnia 2021 r. w Paryżu ogłoszono wpis tradycji układania dywanów kwietnych na procesje Bożego Ciała w Spycimierzu i w czterech opolskich miejscowościach: Kluczu, Olszowej, Zalesiu Śląskim i Zimnej Wódce.

Niematerialne dziedzictwo kulturowe oznacza praktyki, wyobrażenia, przekazy, wiedzę i umiejętności – jak również związane z nimi instrumenty, przedmioty, artefakty i przestrzeń kulturową – które wspólnoty, grupy i w niektórych przypadkach, jednostki uznają za część własnego dziedzictwa kulturowego. To niematerialne dziedzictwo kulturowe, przekazywane z pokolenia na pokolenie, jest stale odtwarzane przez wspólnoty i grupy w relacji z ich otoczeniem, oddziaływaniem przyrody i ich historią oraz zapewnia im poczucie tożsamości i ciągłości, przyczyniając się w ten sposób do wzrostu poszanowania dla różnorodności kulturowej oraz ludzkiej kreatywności.

Tradycja dywanów kwiatowych, która towarzyszy procesjom Bożego Ciała, istnieje na ziemiach polskich nieprzerwanie od ponad 200 lat. Utworzenie dywanu usypanego z tysięcy kwiatów w trakcie procesji Bożego Ciała nawiązuje do tradycji średniowiecznej, kiedy to królewskie ogrody przekazywały na rzecz Kościoła kwiaty, które miały posłużyć do przyozdobienia katedr dla uświetnienia uroczystości.

Spycimierskie Boże Ciało przyciąga rzesze ludzi z całego kraju, którzy chcą uczestniczyć w tym nabożeństwie i podziwiać piękno kwietnego dywanu. „Spycimierski dywan kwiatowy” usypywany jest najczęściej z kolorowych płatków oraz całych kwiatów ogrodowych i polnych. Są to kwiaty dzikich róż, czerwonych polnych maków, modrych chabrów, jaśminów, rumianków, białej i kolorowej akacji, piwonii, koralowej kaliny czy kolorowych łubinów. Do dekoracji używane są nie tylko kwiaty, ale i szyszki, liście, palmy, mech, bukszpan, a nawet nasiona różnych roślin i pocięta trawa – wszystko, co pięknie wygląda i pachnie, w zależności od wzoru i pomysłu twórców.

Na tej prestiżowej liście znajduje się już krakowskie szopkarstwo, bartnictwo (wspólny wniosek z Białorusią), a także wpisane w grudniu 2021 r. na tej samej sesji Międzyrządowego Komitetu ds. Ochrony Niematerialnego Dziedzictwa Kultury – sokolnictwo.