Odcinek 11 jest częścią długiej na prawie 1500 km pętli zewnętrznej Łódzkiego Szlaku Konnego im. mjr. Henryka Dobrzańskiego „Hubala”, który prowadzi przez całe województwo łódzkie mierząc w sumie 1817 km.</p>
Odcinek nr 11 prowadzi przez urozmaicony przyrodniczo i malowniczy obszar południowej części Bolimowskiego Parku Krajobrazowego. Puszcza Bolimowska jest jednym z dwóch dużych kompleksów leśnych (obok Puszczy Kampinoskiej), który ostał się do dziś z rozległych borów rozciągających się kiedyś między Bzurą a Wisłą. W 1986 r. puszczę objęto ochroną tworząc Bolimowski Park Krajobrazowy o powierzchni 23 130 ha.
Turyści, którzy zdecydują się pokonać ten odcinek szlaku w siodle, jechać będą przez rezerwat rzeki Rawki wokół której koncentruje się bogactwo fauny i flory tego obszaru. Rawka jest jedną z nielicznych rzek w środkowej Polsce, która do dziś zachowała swój naturalny bieg, nie została uregulowana, co owocuje licznymi meandrami, odnogami, starorzeczami. To sprawia, że Rawka jest rzeką niezwykle atrakcyjną dla kajakarzy, których można tu spotkać od wiosny do jesieni. Warto jednak pamiętać, że Rawka jest rzeką wymagającą sporych umiejętności, przede wszystkim ze względu na liczne pnie drzew, utrudniające spływ.
Rawka słynie z zamieszkujących tu bobrów. O ile zwierzęta te są bardzo czujne i nie jest łatwo je spotkać, to bez trudu można znaleźć ślady ich obecności, chociażby w postaci obgryzionych i zwalonych pni drzew. Bobry zamieszkują obecnie dolinę Rawki na niemal całej jej długości. Tym, którym sprzyjać będzie szczęście na szlaku spotkać mogą sarny, daniele, jelenie, dziki, a nawet łosie.
Na odcinku 11 pętli zewnętrznej Łódzkiego Szlaku Konnego im. „Hubala”  szlak wkracza na Równinę Łowicko-Błońską, która jest częścią Niziny Środkowomazowieckiej. Ta kraina geograficzna została ukształtowana przez działalność aż czterech lądolodów, które nasuwały się na te tereny w czwartorzędzie. Obszar ten zajmuje część ogromnej, ułożonej równoleżnikowo Pradoliny Warszawsko-Berlińskiej, którą w czasie zlodowacenia płynęły wody z topniejącego lądolodu oraz połączone z nimi wody płynące z południa. Pradolina miała szerokość ok. 18 km. Równina Łowicko-Błońska jest najgłębiej wciętą częścią pradoliny i jednocześnie jednym z najbardziej płaskich terenów w Polsce.
Ta część szlaku nie obfituje w liczne atrakcje turystyczne stworzone przez człowieka, ale kilka z nich z pewnością zasługuje na uwagę. Na szlaku nie brak dawnych dworków szlacheckich już zaadoptowanych lub właśnie remontowanych. Najlepiej odrestaurowany znajduje się we wsi Pamiętna, mieszczą się w nim restauracja i hotel, idealne jako miejsca odpoczynku na szlaku.  Nowy właściciel przywraca dawny blask dworkowi w Trzciannej, położonemu w zadbanym parku. Po jego renowacji będzie służył jako dom prywatny. Warto zobaczyć mieszczący się nieopodal wsi Suliszew, na rzece Rawce, młyn. Jest to jeden z niewielu tego typu budowli funkcjonujących do dziś. Chociażby dlatego warto podjechać do młyna, napoić konie w rzece i odpocząć. Ciekawym obiektem sakralnym oddalonym o kilka kilometrów od szlaku jest drewniany kościół w Starej Rawie pw. św. Szymona i św. Tadeusza Judy z XVIII w.
Więcej informacji dotyczących atrakcji i infrastruktury na szlaku odnaleźć można na kartach informacyjnych.
Pełne bogactwo krajobrazowe szlaku ukazują zdjęcia lotnicze umieszczone w galerii w folderze „Szlak Pegaza”.