Zapraszamy do poznania multimedialnej wystawy "Śladami Legionów Polskich w Województwie Łódzkim" - w ramach mini cyklu będziemy prezentowali miejsca w Łódzkiem związane z pobytem  Legionów Polskich. Dzisiaj zapraszamy na retro podróż do Gomunic w powiecie Radomszczańskim.


Całą wystawę możecie zobaczyć TUTAJ

Powszechnie wiadomo, że w czasie I wojny światowej polscy żołnierze walczyli w strukturach armii zaborców.  W Rosji utworzono Korpusy Polskie, które miały walczyć z Niemcami.  Zostały sformowane dość późno, bo dopiero w 1917 roku. W momencie, gdy polityczna sytuacja w carskim Imperium mocno się skomplikowała.

Przez rewolucyjne zamieszanie I Korpus Polski nie wziął udziału w walkach na froncie, tylko czekał na rozwój wydarzeń w Rosji. Bolszewicy nie zamierzali tolerować istnienia polskiej formacji na swoich terenach, dlatego dochodziło do walk Polaków z bolszewicką Gwardią Czerwoną.  Polacy rozbili ją w bitwie pod Bobrujskiem, zdobyli znajdującą się w mieście twierdzę, czyniąc z niej swoją kwaterę.  Bolszewickie oddziały zostały wyparte przez Polaków z Mińska.

W międzyczasie zawarty został traktat brzeski, na mocy którego na tereny Białorusi, na której operował korpus, weszły okupacyjne wojska niemieckie.  Niemcy rozbroili żołnierzy I Korpusu i ewakuowali ich do Warszawy.

I Korpusem Polskim dowodził gen. Józef Dowbór- Muśnicki. Jego zastępcą był gen. Aleksander Karnicki, wojskowy o niezwykle barwnym życiorysie.  Na świat przyszedł w 1869 roku w Łowiczu. Kończył szkołę oficerską w Twerze w Rosji i walczył w wojnach Rosji kolejno z: Chinami i Japonią. Dosłużył się mnóstwa odznaczeń, nie tylko carskich, oraz awansu do stopnia generała.  Po rozwiązaniu Korpusu walczył u boku gen. Denikina w początkowej fazie wojny domowej w Rosji. W 1919 roku wrócił do Polski. Jak się okazało, aby wziąć udział w kolejnych walkach zbrojnych.
W czasie wojny polsko-bolszewickiej dowodził oddziałem kawalerii.  Stawał naprzeciw Konarmii Budionnego, a w sierpniu 1920 roku brawurowo szarżował na Ciechanów, zdobywając radiostację nieprzyjaciela. Dzięki temu atakowi Polacy uzyskali dostęp do rozkazów i meldunków Armii Czerwonej.  Po zawarciu pokoju w Rydze Aleksander Karnicki został odesłany na emeryturę. Mieszkał
w Bydgoszczy do 1939 roku.  Niemcy rodzinę Karnickich przesiedlili do Kutna, w którym generał zmarł  w 1943 roku.  

Korzystałem z artykułu Gizeli Chmielewskiej: Niezwykła kariera carskiego generała, Polaka Aleksandra Karnickiego, Nasza Historia (www.naszahistoria.pl) z 13 maja 2016 r.

ŁŚ.

Druga część filmowej opowieści o pandemii grypy hiszpanki w okolicach Łodzi. Jak Pabianice przetrwały ten niezwykle trudny okres, przypadający na jesień i zimę 1918 roku?