Zaczynali ponad 130 lat temu od niewielkiej fabryki pluszu, a przez niemal 100 lat specjalizowali się w wełnianych dywanach, którymi zachwycali się arabscy szejkowie. W 2000 roku fabryka dostała drugie życie i zaczęła tkać „dywany” sztucznej trawy, które trafiają na boiska na całym świecie. W 2023 roku to właśnie na trawie z Łódzkiego polska reprezentacja pokonała drużynę Wysp Owczych.

Z produkcji dywanów zrobili sztukę, a projekty tkanin tworzą specjaliści z łódzkiej ASP. Z kolei za najwyższą jakością stoi niemal 140-letnia tradycja włókiennicza, przekazywana z pokolenia na pokolenie. Dziś Dywilan to również pierwszy na świecie producent tkanej sztucznej trawy na boiska piłkarskie – biegają po nich zawodnicy m.in. Borussii Dortmund, a murawa z Łódzkiego jest także w Tajlandii, Norwegii, w Niemczech, Francji, Holandii i przede wszystkim w Polsce.

- Nasi klienci wiedzą, że Dywilan ma kilkudziesięcioletnią tradycję, ale nie wszyscy wiedzą, że historia naszej firmy sięga aż końca XIX wieku. Ta historia, na której opieramy naszą działalność i swoją przyszłość, jest naprawdę bardzo ciekawa – mówi Piotr Jakubek, prezes Dywilanu.

Dywilan, jeszcze nie pod obecnym szyldem, zaczynał jako niewielka fabryka pluszu założona przez Juliusza Fiala i Wilhelma Luckera, do których potem dołączyli bracia Finster – najpierw Ferdynand, a po jego śmierci – Teodor. Po jakimś czasie, to właśnie on wykupił wspólników i stał się jedynym właścicielem Łódzkiej Manufaktury Pluszowej. Zakład i załoga się rozrastały, tak samo jak znaczenie manufaktury w Królestwie Polskim.  W latach 20-tych firma zaczęła produkcję dywanów wełnianych, choć w czasie II wojny światowej zakład tkał głównie koce i sukno mundurowe dla niemieckiej armii. Po wojnie fabryka została znacjonalizowana stając się Zakładami Przemysłu Jedwabniczo-Galanteryjnego, a potem Fabryką Pluszu i Dywanów im. Tadka Ajzena.

Złote czasy nastały w latach 70-tych, gdy firma skupiła się tylko na produkcji dywanów i przeniosła do nowego zakładu przy ul. Dąbrowskiego. Już jako Dywilan – a nazwę wybrano w konkursie ogłoszonym wśród załogi – wełniane dywany podbijały rynki m.in. krajów arabskich, gdzie pod koniec lat 70. eksportowano ok. 60 procent produkcji.

Po latach tłustych przyszły chude, które doprowadziły w 1999 do upadłości Dywilanu. Budynki zostały wyprzedane, dokumenty trafiły do Centralnego Muzeum Włókiennictwa w Łodzi, a dywany m.in. okolicznościowe, do Muzeum Zamoyskich w Kozłówce.

Obecny Dywilan odrodził się w 2000 roku dzięki rodzinie Jakubiaków. Firma znów zaczęła produkować wysokiej jakości dywany z wełny, krok po kroku rozwijając produkcję i możliwości. W 2008 roku firma kupiła  najnowocześniejsze wtedy w Polsce krosno dywanowe, a dwa lata później w ofercie pojawiła się tkana sztuczna trawa sportowa. Dziś to zielone dywany są motorem napędowym Dywilanu: firma produkuje trawę hybrydową, a od 7 lat – nawierzchnię na boiska bezzasypowe. Wyroby Dywilanu trafiają także na korty tenisowe, pola golfowe i place zabaw.

- Jesteśmy firmą prywatną, która rozpoczęła swoje działanie bazując na historii tworzonej przez wiele pokoleń łódzkich pracowników, ale myślimy przede wszystkim o naszej przyszłości i o przyszłości rynku dywanów wełnianych oraz sztucznej trawy, bo to sztuczna trawa instalowana na profesjonalnych boiskach piłkarskich na całym świecie jest naszym głównym produktem – mówi Piotr Jakubiak. Jak podkreśla, nie zapominają o dywanach, które można podziwiać m.in. w ambasadach Polski w Paryżu, Kopenhadze, zamku w Pszczynie czy w Pałacu Poznańskiego w Łodzi. - Dywany są produktem tradycyjnym, klasycznym i bardzo dobrze przyjmowanym przez naszych klientów, tak samo, jak to było przez ostatnie dziesiątki lat – podkreśla prezes Jakubiak.

W tym roku firma będzie świętować jubileusz 25-lecia. Jednym z wydarzeń będzie zaplanowana na maj Gala Dywilanu.

kw

fot. T. Grala