Uznana performerka odebrała nagrodę podczas gali w Muzeum Sztuki w Łodzi. Nagroda wróciła do muzeum po rocznej przerwie.

Ewa Zarzycka to performerka, twórczyni rysunków i instalacji. Mieszka w Lublinie. Jest absolwentką ASP we Wrocławiu. Zajmuje się przede wszystkim performance mówionym, opierając działania artystyczne głównie na języku. Podczas swoich wystąpień snuje opowieści z pogranicza sztuki i zwykłego życia. Rozważaniom towarzyszą przedmioty: mapy, globusy, wykresy, rysunki. W jednej z najbardziej znanych prac „Utrzymanie pozycji artystycznej" z 1989 roku, rekwizytem towarzyszącym wystąpieniu artystki są białe szpilki. Próbując utrzymać równowagę na wysokich obcasach, Zarzycka opowiada o budowaniu i podtrzymywaniu statusu w świecie sztuki. Końcowy gest odrzucenia szpilek odczytywać można nie tylko w kontekście dystansowania się do rywalizacji i korporacyjnego z ducha zarządzania własną karierą, lecz także jako gest feministyczny.

Gala Nagrody im. Katarzyny Kobro odbyła się w sobotę, 7 grudnia w MS2 przy ul. Ogrodowej.

- Gdy kilka miesięcy temu przedstawiałam pana Daniela Muzyczuka, nowego dyrektora Muzeum Sztuki, oboje zapowiadaliśmy, że pierwszym zadaniem, które sobie stawiamy, jest przywrócenie Nagrody im. Katarzyny Kobro do muzeum. Dotrzymaliśmy obietnicy. Nagroda wróciła do domu. Tutaj jest jej miejsce - mówiła Joanna Skrzydlewska, marszałek województwa łódzkiego, podczas gali. - Awangarda to kręgosłup i krwiobieg tego muzeum. W ostatnich latach próbowano ten kręgosłup złamać. Na szczęście to się nie udało. Samorządowiec, polityk to nie jest osoba, której rolą jest oceniać i mówić ludziom, jak żyć. Naszą rolą jest dawać poczucie bezpieczeństwa, wsłuchiwać się w potrzeby oraz dawać możliwość wyboru. Każdy z nas ma prawo wybierać sztukę, która jest mu najbliższa.

- Kilka dni temu jeszcze raz obejrzałem wystawę prac laureatów Nagrody im. Katarzyny Kobro. To niezwykła historia eksperymentu w sztuce, wyznaczania nowych nurtów, ale także tego, jak instytucje powinny wsłuchiwać się w głosy artystów i wpatrywać w to, jak zmieniają oni sposób postrzegania sztuki i społeczeństwa - mówił Daniel Muzyczuk, po. dyrektora Muzeum Sztuki.

Nazwisko tegorocznej laureatki ogłosiła Sylwia Gorak, przewodnicząca jury Nagrody im. Katarzyny Kobro.

- Jestem szczęśliwa i zbudowana, ale przyjmuję tę nagrodę jako zwrócenie uwagi na pewien rodzaj artystów, pewien rodzaj sztuki i postaw artystycznych - mówiła skromnie Ewa Zarzycka.

Jedna z prac laureatki uzupełniła wystawę „Próba całości. Nagroda im. Katarzyny Kobro”, którą można oglądać w MS2 przy ul. Ogrodowej. Puste miejsce czekało tu od otwarcia wystawy w połowie listopada. Na ekspozycji zgromadzone zostały dzieła wszystkich dotychczasowych laureatów. Wystawa jest podsumowaniem historii tego prestiżowego wyróżnienia, które twórcy przyznają twórcom.

Nagroda im. Katarzyny Kobro zniknęła z Muzeum Sztuki, placówki Samorządu Województwa Łódzkiego, w zeszłym roku. Jej współpomysłodawca, profesor Józef Robakowski, uznany artysta, długoletni wykładowca Szkoły Filmowej w Łodzi, zaprotestował w ten sposób przeciw temu, co stało się z muzeum za czasów ówczesnego dyrektora, Andrzeja Biernackiego. Przypomnijmy, że inicjatorami nagrody byli Józef Robakowski oraz córka Katarzyny Kobro, Nika Strzemińska. Nagrodę przyznaje jury złożone z artystek i artystów, doceniając wybitne osiągnięcia z szeroko pojętej dziedziny sztuk wizualnych, szczególnie postawy eksperymentalne i poszukujące. W latach 2001–2009 nagroda była wręczana w Galerii Wschodniej. Od roku 2011 laureatów honorowano w Muzeum Sztuki.

Dotychczasowi laureaci i laureatki Nagrody im. Katarzyny Kobro to: Zbigniew Dłubak, Gerhard Jürgen Blum-Kwiatkowski, Andrzej Dłużniewski, Krzysztof M. Bednarski, Teresa Murak, Krzysztof Wodiczko, Jerzy Lewczyński, Zbigniew Rybczyński, Andrzej Lachowicz, Zygmunt Rytka, Natalia LL, Cezary Bodzianowski, Robert Rumas, Jadwiga Sawicka, Karolina Wiktor, Piotr Bosacki, Cecylia Malik, Ewa Ciepielewska, Koji Kamoji, Elżbieta Jabłońska.

aa