TPL_T4_BLANK_HOME
W czasie trwania 4. Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego Klasyki Światowej (15.10 – 09.11.2016 r.) Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi czyli gospodarz Festiwalu zaprasza na program towarzyszący, w ramach którego zostaną zaprezentowane spektakle repertuarowe teatru oraz odbędzie się cykl czytań.
„Ideą przewodnią tego unikatowego zdarzenia jest wskazanie powiązań pomiędzy zaproszonymi na festiwal spektaklami a przedstawieniami z repertuaru naszego teatru. Tematem dyskusji chcemy uczynić problem reinterpretacji klasyki, sposobów odczytywania oraz inscenizowania tekstów klasycznych. Interesuje nas próba udzielenia odpowiedzi na pytanie czy istnieje interfejs pomiędzy multimedialną rzeczywistości a uświęconą tradycją klasyką.”
Dodatkowo odbędą się premierowe czytania dramatów, które powstały w dwudziestoleciu międzywojennym i są zapisem nastrojów politycznych i społecznych w sanacyjnej Polsce. Inspiratorką projektu reaktywacji dramatów międzywojennych, podejmujących tyleż społeczne i polityczne problemy II Rzeczpospolitej, co Polski nam współczesnej, jest Krystyna Duniec z Instytutu Sztuki PAN. Warto podkreślić że autorką bezlitosnej teatralnej wiwisekcji społecznej jest kobieta, Maria Pawlikowska-Jasnorzewska, która w pamięci powszechnej żyje przede wszystkim jako poetka najpiękniejszej liryki miłosnej.
Czytania:Ponadto widzowie będą mogli wziąć udział w koncercie Daniela Pigońskiego – 26.10.2016 r. w klubie DOM oraz projekcji filmów budujących kontekst do twórczości Petera Brooka i spektaklu prezentowanego na 4. MFTKŚ – Battlefield 6, 7.11.2016 r.
Więcej informacji: Teatr Jaracza
W najbliższą sobotę, 15 października, premierą Czekając na Godota w reżyserii Michała Borczucha Teatr im. Jaracza w Łodzi zainauguruje 4. Międzynarodowy Festiwal Klasyki Światowej.
"Świat wyszedł z formy" – mówi bohater głośnej sztuki, wystawianej w teatrach od ponad 500 lat. To słynne zdanie znów nabiera bolesnej aktualności. Świat, jaki znaliśmy, oparty na zasadach otwartości, demokracji i tolerancji na naszych oczach zaczyna się kruszyć i odchodzić w przeszłość. Europa, która jeszcze dziesięć lat temu otwierała się na Wschód i Południe, dzisiaj zamienia się w twierdzę obleganą przez dziesiątki tysięcy uchodźców. Lęk przed terroryzmem pcha społeczeństwa w ręce populistycznych polityków, obiecujących bezpieczeństwo w zamian za ograniczenie wolności. Na miejscu dawnych, liberalnych systemów wyrastają nowe autorytaryzmy, odwołujące się do ksenofobii i nacjonalizmu. Nowe technologie, które niosły nadzieję rozwoju, stają się narzędziem kontroli i wykluczenia.
Jak zawsze w momentach przełomu, szukamy wokół nas stałych punktów, idei, wartości, na których można by oprzeć niepewną egzystencję. Jednym z takich punktów może być klasyka. Na tegorocznym Festiwalu Nowa Klasyka Europy pokazujemy pięć przedstawień: cztery zagraniczne i jedno polskie. Oparte są na klasycznych utworach, powstałych na przestrzeni kilku tysięcy lat, od starożytnego hinduskiego eposu Mahabharata, przez Hamleta Shakespeare'a i modernistyczne dramaty Strindberga i Czechowa z przełomu XIX i XX wieku po dramat Samuela Becketta, napisany w cieniu II wojny światowej. Wszystkie odnoszą się do doświadczenia dzisiejszego człowieka, który wciąż konfrontuje się z tymi samymi problemami: niesprawiedliwością, przemocą, brakiem wolności i lękiem przed śmiercią. (Roman Pawłowski – kurator Festiwalu)
Teatr im Stefana Jaracza od 2010 roku jest organizatorem biennale Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego Klasyki Światowej. Celem festiwalu "Nowej Klasyki Europy" jest odczarowanie pojęcia szkolnej lektury i pokazanie, że teatr oparty na literaturze dawnej i nowej klasyce XX wieku może mówić współczesnym językiem o sprawach nam bliskich. W repertuarze MFKŚ znajdują się dzieła niezwykle istotne dla europejskiej kultury obejmujące literaturę dawną i dwudziestowieczną.
